Pazartesi, Ocak 31, 2011

38-39. haftalar ve ebe ile randevu..

Yuzduk yuzduk kuyruguna geldik..aslinda hamilelikte hic soylenmeyecek bir laf ama gercekten son anlari ifade etmek icin daha uygunu yok.
38.haftada braxton hicks yasadigimi daha once bu yazimda ifade etmistim. Hani gazmi degil mi anlayamadigim o uzun gece. Evet bugun ebeye anlatinca yasadiklarimi, onlarin on sancilar oldugunu guzelce acikladi bana. Ben de bayagi bi esprili yaklastim jameika asilli tatli ebeye. ''Eger o geceki agrilardan az daha fazla olucaksa gercek kramplar, sanirim basedebilirim dedim cunku bunlar benim aylik adet sancilarimdan daha hafifti. Ben 3 gun yatak dosek yattigimi bilirim.'' dedim. Sadece anlayamadim, sasirdigim icin o gece oyle oldum. Guldu O da goruceksin dedi.
Neyse gecti.. onumuze bakicaz :)) Epudrali de konustum. Once gaz vericez dedi - sanirim bayagi bi ihtiyacim olucak (yuru be banu kim tutar seni! yaparsin sen edersin !!)- beni rahatlatmaya yariycakmis. Sonraki asamada igne yapicaklarmis kalcadan. Eger bunlarin hepsine ragmen basedemezsem o zman epudral yapabilirlermis. Ohhhh ne hos bi haber :) Ama sen yaparsin dedi verdi gazi bana :)

Haydi hayirlisi.. diye koyulurum ben ise :))

Bebegim tam dogum seklini almis. Kalbini dinlemek istedigimizde poposunu sivriltti oglum. Uzayli bi sekil aldi karnim. Ben de espriyi patlattim; ''ne de olsa erkek, kadinlar dokununca hissediyor''dedim. Ebe de gulmeye basladi. Kalp atislarini dinletti bize. Gergin bi gun geciren babasi da biraz olsun tebessum etti. Oglumun kalbi sanki daha bi olgun olgun atmaya baslamisti. Buyumus belli ki oglum..

Hastaneye kramplar 5 dk'ya inmeden gelme dedi. Geri gonderirlermis.

Peki hay hayyy..

Eve gectik. Ozkan'la ufak bi araba tasit pulu krizi yasadik:
-Son gune birakmamaliydin, evde misafir var, ben sira bekleyemem...
-Annenle gidebilirsin, bana mi sordun sigortaya tum kagitlarini gonderirken...
-Dogru duzgun bakmiyorsun belgeleri koydugun yere beni de kendimden suphe ettiriyorsun...
-Tamam tmam ben geliyorum sen dur bekle...

2 gundur hava cok soguk ve ben disari cikmiyordum. Aksi gibi benim arabamin akusu bosalmis ve sabah calismadi. Kaldik oylece. Randevuya az aman kaldi.....Stressss..

Is yerinde stres buyuk ve bu herseye yansiyor. Aslinda yansimali mi? Hayir. Ama yansiyor iste. Erkekler biz kadinlar kadar becerikli degiller maalesef, basta bunu kabul etmek gerekiyor. Krizle basa cikamiyorlar. Iki isi bir arada idare edemiyorlar. Kadinlari anlamakta zorluk cekiyorlar. Hatta kendilerini de anlayamiyorlar bence. Sasiriyorlar bu hallerimize. Sen simdi niye boyle davraniyorsun ki diyor mesela esim bazen. Diyorum ya yapilari basit adamlarin. Bizi de oyle saniyorlar. Ikilemde kaliyorlar.

Hormonlari tavan yapmis, 9 aylik hamile bi kadina bunu anlatabilirmisin? Anlatamazsin. Kadin seni anlar ama! Mayani cozer kadin senin. Sakinlesir sonra. Unutmaz ama! Sadece o an huzur ister..
Islerimizi hallettik. Rahatladim, huzurluyum simdi.

Iste bugunun ozeti bu...

Hiç yorum yok: