Evet, annem ve kizkardesimle dolu dolu gecti bu 3 hafta. Yedik, ictik, gezdik, tozduk... Angarya isleri hallettik birlikte. Dikisler dikildi, orguler oruldu..Ben pek yardimci olamiyorum, artik yerimden kalkmakta bile zorlaniyorum. Ama hallediliyor bir sekilde. Insanin etrafinda becerikli kadinlarin olmasi ne buyuk bi sans. Bu 2 kadin da benim etrafimda pervane oluyor ve kendimi kralice gibi hissediyorum. Esra'nin burda da dedigi gibi biraz pimpirikleniyorum.Neyse son haftalar artik biliyorum ki ogluma kavusmaya coook az kaldi. Genel saglik durumum gayet iyi. Su hemoroid biraz canimi SIKIYOR ancak gecicek biliyorum. Yerimden kalkarken veya otururken pelvis kemigim agriyor. Nefes almakta zorlaniyorum, ama oglumun tekmelerini artik kaburgalarimda hissediyorum. Bebegim dondu dogum pozsiyonuna girdi. Bu yuzden hic onemli degil. Keyifliyim...Az kaldi bakalim neye benziyorsun ogluss??
37.hafta:
Son haftalara yaklastikca bu pimpiriklenme durumu biraz daha abardi. Yani elimde degil! Kafamdan bazi olumsuz dusunceleri atmakta zorlanmaya basladim. Bu da, bende huzursuzluk yaratiyor. Ozkan'in da bugunlerde islerinin daha da yogunlasmasiyla bende ki huzursuzluk hat safhaya cikti. Gorusemiyoruz kocamla...
Ben zaten deli bir ikizler kadiniyim. Kafamda kurup buyutmeyi ve kriz haline getirmeyi cok severim. Ama karsimda yorgunluktan agzi dili tutuk biri olunca tabii soyle bi rahat rahat bosaltamiyorum icimi. Ozkan da sasiriyor bu hallerime ''Canim hic bi sorun yok ortada, sagligin yerinde, bebisimiz gayet iyi niye sen simdi boyle dusunuyorsun'' diye soruyor. Mantikli! Gel de bana anlat! Hakikaten takip ettigim tum bloglarda yada herkeslerin dilinde dolanan su hormonal dalgalanmadan ben de nasibimi almaya basladim. Ben gururlu ve kendini begenmis ikizler olarak boyle durumlara yenilmem ayaklarindayim ama yok kizim yok! Ben de etrafimdakiler de daha coook cekicek bu duygusal dalgalanmalardan...
Gecen gun bir deneme daha yapayim ve isyan cikarayim dedim ama yemedi :)) Ozkan ayaklanmayi en basinda bastirdi. Benim de hevesim kursagimda kaldi. Bizim evde allahtan oyle buyuk krizler olmaz. Bi sekilde cozeriz. Aksam biraz tansiyon artsa bile uykuya dalinca hersey unutulur. Sabah mutlu mesut uyanilir. Ozkan'in bu ozelligini seviyorum. Iyi bi yoneteci ve beni iyi idare ediyor.. Beyim benim :))
 |
| Casper ve Ozkan... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder