Evet bu ayrilik biraz fazla uzun surdu. En son kapkara bir yazi yazmisim. Tarihini hatirlamiyorum bile. Bu blogculuk isi biraz nankormus. Bir biraktin mi geri donmek oldukca zor oluyor. Zaman ayiramiyorsun, birden birakin yazmayi, diger bloglari okumaya bile vaktin olmuyor. Neyse bir daha bu kadar uzun ara vermeyi hic dusunmuyorum. Artik oglum 6 ay 15 gunluk oldu ve duzenimiz bayagi bir oturdu. Sanirim en son oglum 3 aylikken yazmistim. Geriye donup hayatimin son 3 ayina baktigimda ne kadar da cok sey oldugunu ve ne kadar buyuk degisiklikler olduguna kendim de inanamiyorum.
Efendim, oncelikle sizlere hep londra'dan yazardim. Hayatimin son 6 yilini orda yasiyordum, evim hayatim, isyerimiz, arkadaslarimiz, kardesim oradaydi. OGlum orda dogdu. Ancak ani, biraz da zorunlu bir kararla Turkiyeye kesin donus yaptik. Kirk yil dusunsem bu kadar bagli oldugum ve sevdigim Londra'dan ayrilacagim aklima gelmezdi. Bu kismi biraz sikintili oldu benim icin. Bizim TR'ye tasinmamiz, konsolosluk islerini halletmemiz, ev esyalarimizin 3 ayda parca parca gelmesi, hatta hala eksiklerimin olmasi, bizim ve oglumun turkiyedeki duzene ayak uydurma safhasi, evimizin tadilatinin biz icindeyken de hala devam etmesi, buradaki islerimizi yoluna koymaya calismak falan falan falan...
Burda keyfimiz oldukca yerinde. Oglum kuzenleri, halalari, dedeler ve anne-babaanne arasinda oldukca seviliyor ve bu da bize oldukca keyif veriyor. Ozkanla hep Londra'da yapayalniz nasil oglumuzu buyutucez, nasil turkceyi ogreticez diye dusunuyorduk. Simdi bu kaygilarimizin hepsi geride kaldi. Simdi daha farkli dusuncelerimiz var tabii.
Bizim icin herseyin hayirlisi olur insallah. En onemlisi de oglumuz icin en iyisi olmali.
Efendiimmm gelelim oglusumun son 3 ay ki durumuna:
Oglumun gecen hafta alttaki iki disi birden ayni anda cikti. Simdi inci gibi parliyor ve keskin mi keskin. Yaklasik 2 haftadir da emekliyor. Yalniz ilk emeklemeleri cok komikdi gercekten. Iki elini simsiki yakaliyor, yzuunun sag tarafini yere dayayip kendini cekiyor ve poposunu da havaya dikiyordu. Ama hergecen gun emeklemesi duzeliyor ve hizlaniyor. Bakiyorum yerdeki emekleme halisinin sag kosesinde, guvenli diye dusunurken birden bire tam tersi karsi koseye ucmus. Nasil beceriyor bu hizde gitmeyi anlayamiyorum. Ama coook tatli cok.
Yaklasik 1 haftadir da abila abila, abba abba gibi degisik 3-4 ses cikarmaya basladi. Masallah bayagi erken basladi.
Birsey gordu mu onu istemek icin de ayaklar ve eller sallaniyor ve bagirmaya basliyor. OZellikle tv kumandasi, cep telefonu gibi aletleri gordugunde basliyor bagirmaya, yanlislikla da eline gecerse de geri almak oldukca zor, cunku simsiki yakaliyor. Cok komik :))
OZkan'in en kucuk kiz kardesine bayiliyor. Onu gordu mu ciglik cigliga bagirip kahkalar atiyor. Nasil bir enerjisi varsa Ece'yi gorunce kendinden geciyor oglum. Muhabbetleri gorulmeye deger.
Yerde oyun halisina yatirdigim da eger kucagima gelmek istiyorsa kahkalarla gulup bana oyle kurlar yapiyor ki anlatamam. O kadar tatli oluyor ki...Dayanamiyor ve onu biraz guldurup kucagima aliyorum.
Kilosu ve boyu oldukca iyi 1 ay onden takip ediyoruz. Oglum uzun bir bebekmis. Zaten kiyafetlerinden de belli, 6-9 aylik ic bodyleri tam oluyor. 1 ay sonra kesinlikle olmayacaklar.
Oglumun gunduz uykulari neredeyse duzenli. Sabah 7 gibi uyaniyor. Mamasini yiyiyor, kakasini yapiyor. Sonra banyo fasli derken Engec saat 10'da ilk uykusuna yatiyor. 1-2 saat arasi uyuyor. Sonra oyalanma, mama yeme fasli derken saat 14-15 gibi ikinci uykusuna yatiyor. Meyvesi oyunlari derken 17-18 gibi ucuncu uykusuna yatiyor. Uyaniyor ve oyun mama derken, aksam 8.30-10 arasi son uykusuna yatiyor. Sabaha kadar 2-4 kere uyaniyor, sut iciyor ve uyumaya devam ediyor. Bazen cok gazlaniyor nedense sabah 4'de aciyor gozlerini ve 2 saat kadar ozkan'la nobetlese salliyoruz. Bizimle dalga gecer gibi yatagina koyunca gulucukler sacmaya basliyor. Cebellesiyoruz resmen. 2 saatlik mucadele sonunda uyuyor. Ama tabii bizim de uykumuz boluk porcuk..
Kendimden bahsetmeyi unutuyordum az daha.
Dogum kilolarimdan tamamen kurtuldum. Hatta ufaktan dikkat etmeye basladim. Daha da inceldim diyebilirim. Yakin bir zamanda ideal kiloma donucegime inaniyorum.
Saclarimi yazliga gitmeden once karamel rengine boyatmistim. Yaklasik 2 ay kadar kullandim. Ancak SIKILDIM. Tekrar sarisin olma isteklerim beni durttu. Bugun kuaforde 5 saat harcayip rofle yaptirdim ve istedigim renge yakin bir renge kavustum. Kuafor isi en can SIKICI seylerden biri. Hem pahalilar hem de istedigim gibi sac yapan birini bulmak oldukca zor. Bakalim...
Ozkan'la aramiz da oldukca iyi. Birbirimize karsi daha anlayisli olduk. Ne de olsa anne ve babayiz artik. Sesimizi daha da alcalttik, her hareketimizde oglumuzu dusunuyoruz.
Hayatimiz da artik minicik ama cook degerli bir varlik var ve herseyden cok daha sevdigimiz ve onem verdigimiz ikimizin bir parcasi. Dusunurken bile oglumla esimi ozluyorum. Mutluyum... Tekrar mutlu hissetmek guzel. O kapkara ruh halini sanirim iyice attim uzerimden. Sukurler olsun. Gercekten cok kotu hissttim ama gecti artik. ...
Saate baktim da oglum uyandi uyanicak. O uyanmadan once gidip biraz kestirmek gerek. Dinlenmek gerek.
Kombinler, bilgiler ve yemek tariflerine bundan sonra da son surat devam edicem..
Simdilik sevgiyle kalin...
