Doruk Dogan'in dogumu..

18.02.2011

12:00- Nisan geldi...

Bana da bir enerji. Yurumeye de iste o dakika basladim uzun dogumum boyunca. Hic oturmadim bir daha da. Su an bile oturmakta zorluk cekiyorum :))
Sancilar ufak ufak yoklamaya basladi. Holland and Barrets'a kadar yuruyup kramplari guclendirici etkisini bildigim, evde de son paketi actigim ahududu yapragi cayindan almaya gittim. Aslinda maksat sevgili arkadasim Seyma'nin tavsiyesine uymak ve uzun bir yuruyus yapmak ve doguma yardimci olmasi. Bu arada saf hindistan cevizi suyu da aldim ki dogum esnasinda enerji verdigini okumustum bir yerde. Dukkanin onunden gecerken Ozkan'a da el salladim, hizimi  almisken durmadan yuruduk eve yollandik.

Aksam oldugunda kramplar sertlesmeye ve 5-7 dakikada bir gelmeye basladi. Tamam geliyordu artik oglum. Pazar gunu suni sanciya gerek kalmayacakti galiba, sukurler olsun du :))

19.02.2011

07:30- Ozkan ise gidiyor ve ben de sancilar icindeyim..

Sancilar icindeyim allahim. Kramp diyemiyorum artik. Resmen sanci. Cok fena.. Karnima aynadan bakiyorum da sekli hic degismedi. Biraz asagiya inmesi gerekmiyor muydu? Bebek hala solda yukarda yatiyor oylece.

Ebeyi aradim. Kuveti doldur icine otur ve yuruyusler yap dedi. Bu arada bekle suyun gelicektir muhtemelen dedi. Umitle suyumun gelmesini bekliyorum.

18:00

Kuvette gecen 12 saatin sonunda annem ve Ozkan'in israrlariyla hastaneye gidiyoruz. Sancilar 5 dakikada bir geliyor.

20:00

Hastaneden sok icerisinde ayriliyorum. Okadar sanci ve harekete, icilen turlu ota ragmen sadece yarim santim acilmisim. 3 cm olmadan hastaneye yatamazmisim eve gonderildim. En az 6 saat sonra tekrar gidicem.

20.02.2011- Bebegim gel artikkkk....

Kuvette oturuyorum hala. Ellerim ve ayaklarim  artik burustu, porsudu hissizlesti. Kuvetten SIKILINCA da evin icinde asagi yukari inip cikip dort donuyorum. Kramp geldiginde bagiriyorum. Ev sakinleri de bu hallerime alistilar galiba. :)) gerci yapilacak bir sey yok seyretmekten baska.

Uyku durumum mu: UYKUSUZUM... kac saat oldu bilemiyorum. En son nisan gelmeden 2 saat once uyanmistim..

20.02.2010

08:00- Hastaneye yatisimin yapilmasi gerekmiyormuy du?

Sabah gel, demislerdi. Ben sancilara ragmen gulumsuyorum nasilsa artik acilma yeterlidir ve suni muni sancilar guclendirilirse ben bugece sabaha karsi dogumu gerceklestiririm diyorum.

Aman allahim SOK! Sadece yarim santim daha acilmisim. Toplam da 1 cm!

Eve gonderildim tekrar. Dayanamiyorum. Ama ypilcak birsey yok. Oyalanmam lazim.

Yatak odasindaki dolabimin icini duzelttim. Bloga post yazdim...Arada bulasik makinesine 1-2 parca tabak koyuyorum. Dayanamiyorum...

Uykusuzum...Ayaklarimin alti gezmektek patlamis. Annem ve OZkan donusumlu olarak ovuyorlar. Esra da basimda. Sadece agliyor. Baska yapacagi birsey yok.

Annem dayanamadi: Arayin su hastaneyi yeter!

Aksam ustu saat kac bilmiyorum ben saat kavramini unuttum artik. Tekrar hastaneye yollandik. 45 dk bekledik icerdekilerin cikmasini. Acildeyiz bu arada! Allah belani versin NHS   ( ingiliz saglik kurumu) diyorum baska bisey demiyorum!

Inanilmaz tekrar yarim santim daha acilmis. Toplamda 1.5 cm. Artik donemem eve diyorum, kizip bagirip cagiriyoruz. Odami gosterdiler.

Macera basliyor....

Doktorlar 41+1 haftlalik bebegimin pozisyonunu gorunce bu dogum biraz uzun surucek bekliycez diyor. Ben suni sanci verin 2 gun oldu acilma olmuyor, sancilar yeterli degil belli ki diyorum. Bekleyelim diyorlar. Allahim cildirmamak elde degil.

Benim maraton devam ediyor. HAstane koridorlarini arsinlamaya devam ediyorum. Ebeler ve doktorlar adimi walker takti. Yuruyen anlaminda. Bir tek ben yuruyorum herkes yatiyor. Uyku yok!

Yeter artik. Pain relief istiyorum. Sonunda bana mempthin yaptilar. Kafayi bulmaya basladim galiba. Uyumam gerekiyormus itme zamaninda enerjiye ihtiyacim olucakmis. Peki ne zman gelicek bu itme zmani??

Gece yarisini gecti  saatler.

Suyum hala gelmedi. Manuel- :)) olarak patlatti ebe Marry. Esra ve Ozkan beni tutmaya calisiyorlardi. Ilk defa gazi orada aldim. Gercekten acayip oluyorsun, Marry beni -oyarken neredeyse hic birsey hissetmedim.  Ama cok zordu. Esra disari ciktiginda dusecekmis neredeyse. Benim icin o kadar da kotu degildi. Ozkan da fena oldu.

Bu arada sadece 3 cm acilma var. Doktorlar endiselenmye basladi. Bebege stres testi uyguladilar. Bebegimin kafasina cizik atip kan aldilar. Kalp atislarini duyuyorum nasilda hizli carpiyor yavrumun. Cok uzulyorum hala..

Artik epudrale karar verildi. Ve suni sanci verilmeye baslandi. Acilma 7 cm kadar olmus. Doktor az kaldi dedi. Ben de ilk defa uyuyabilicem. Doktorlarin hocasi geldi zenci, 1 saat kadar sanciyi gec verdikleri icin maalesef artik normal dogum olma sansi yok ve hic hosuna gitmedi bu durum. Eger gecikmeseydiniz 1 saat kadarcik bebegi normal alirdik dedi. Ne demek ya!!

7 saat kadar gecti acilma ayni 7 cm. Degisen birsey yok. Doktorlarin ve Ozkan'in endisesi artarak devam ediyor. Bu dogum niye gerceklesmiyor hala. Ben uyuyorum. Bana ne olucaksa, olucak artik. Umurumda degil.

21.02.2011- Bebegimin dogumu..

Sabah 08:30 gibi ameliyathane hazir olucakmis. Epudrali arttirdilar. Karnim hissiz, bacaklarim uyusuk. Baktim Ozkan benden once giymis ameliyathane kiyafetlerini. Sasirdim. Ben dogum esnasinda cikarim diyen adam benim yatagimin onune gecmis, hazir ve nazir olarak yatagi cekip amelliyathanenin kapilarini aciyor. Iceriyi anlatmaya gerek yok. Buz gibi ve parlak. Beni yataga gecirdiler. Ne olacagini anlattilar.

Ameliyat kismi:

Ben kendimi cesur sanardim. Resmen zangir zangir titriyorum. Daha once bircok kez ameliyat gecirmis olsam bile hic bu kadar korkmamistim. Titremeye engel olamiyorum. OZkan elimi SIKI SIKI tutuyor. Benimle konusuyor. ALlahim ne sansliyim diye dusundum. Sevgilim, kocam, Ozkanim basimda bana destek oluyor. Allahim sukurler olsun diyorum. Bu arada bildigim 3 tane dua var. Sadece onlari okuyorum. Cok korktum ne yapayim??
Basimdaki Doktor uzun boylu, guler yuzlu bir Hintliydi. Hersey iyi gidiyor dedi. Bir ara bebegi aldiklarini hissettim. Cok buyuk bir cekme hareketi hissettim. Icimden buyukce bir kutle cekip cikarildi. Bu his cok degisikti tarifi imkansiz. Benim blogcu dilim yetmez yani. Bebegimin sesini duydum. Ozkan'in yuzu degisti,aydinlandi. Git bebegimin yanina yalniz kalmasin dedim. Merak etme giydiriyorlar, sicak sobanin altina koydular. Yaninda 3 kisi var diyor. Ama ben aglamaya basladim, git bebegim yalniz kaldi diye. Bir ara gozlerim kaymaya, kalp atislarim hizlanmaya basladi. Nefes almakta gucluk cekiyordum. Neler oluyor? Biseyler ters gidiyor dedim Ozkan'a. Hayir dedi. Iyi olucak hersey. Birisi ''blood pressure is downnn'' ''nabiz dusuyor'' dedi sessizce. Ben o an kendimi kaybettigimi ve yuzume bir oksijen maskesi takildigini hissettim. Ozkan'a dedim ki ''eger bana birsey olursa bebegimi anneme ver olur mu/'' sacmalama diye kizdi kocacim.
Hani kirsalda falan dogumda kadinlar olur de hadi canim hala dogumda insan mi olurmus? diye soylerdik, evet ben de az daha oluyordum. 2 litre kan kaybetmisim, durdurmakta cok zorlanmislar. Benim hayatimi kurtaran ayni zenci tekrar devreye girmese belki de bebegimi suan da.......

Tek dusuncesi insanin bebegine ne olucagi. Ben sadece onu dusundum. Ameliyat tam saat surdu. Ameliyathaneden cikmadan Dorugu once babasina sonra da bana verdiler. Biz dogumu kameraya alicaktik ama bu durumda pek mumkun olmadi.
Oglumu kucagima aldigimdaki duygularimin tarifi imkansiz. Anlatamam...
Sadece hala gozlerim yasariyor anlayin iste.
Ve yillar gecse de hep gozlerim yasaricak. Hayatimdaki en, ama en guzel, en tarifsiz, en mutlu anim, bebegimle ilk tanisdigim andi.

Disaridakiler icin beklemek cok daha zordu. Cunku benden oncekiler 15-20 dakikada cikmis, benimki uzun surunce kardesim delirmis. Tutamiyorlarmis :)) Cabbar kardesim benim..

Disari ciktigimizda bebegim kucagimdaydi annemle kardesim zipliyordu, agliyorlardi. Odaya gectik. Hemen emzirmeye calistim. Gogsumu nasil da emiyordu.

Canim benim, cigerim benim...Ben senin bu kadar guzel oldugunu bilseydim, 9 ay boyunca seni daha da cok severdim, seninle daha cok konusurdum. Daha cok muzik dinletirdim. Ayy canim oglum benim baktikca icim eriyor..

Bebegim 21 Subat 2011 saat 9:26'da North Middlesex Hospital'da 3265 gr ( 7pounds 11 onz), 52 cm ve gayet saglikli olarak C-section (sezeryan ile)'da dunyaya geldi.

Soranlara, merak edip de guzel dileklerini yollayan herkese cok tesekkur ederim. Teyzeleri bebisim ve ben gayet iyiyiz.

Benim sezeryan gibi bir dusuncem hic olmamisti, hep normal yaparim diye kendimi hazirlamistim. Ama vucudum maalesef o harmonide calismadi. Tabii sezeryan sonrasi da ayri bir sikinti. Yani bilincli olarak normal dogumdan korkup da sezeryan ile dogum yapanlara akil sir erdirmek mumku degil. Hanimlar doktorlarin tuzegina dusmeyin lutfen direnin sonuna kadar ve normal dogumda benim ki gibi sorunlar yasanmaz ise lutfen sezeryan tercih! etmeyin.
Dikislerim var. COk agridilar ve dogumdan daha fazla ameliyat sonrasi agrisi cektim ve 3 gun sutum gelmedi. Cocugumu besleyemedim ve bebek sariligi vardi. Logusaliigin verdi sinirle ve stres ile mecburen mama vermek zorunda kaldim. Ama gogsumun yaralarina ve sutumun 1 damla gelmesine ragmen bebegime gogsumu verdim.
Aglaya aglaya emzirdim. Ama inadimin da karsiligini aldim. Simdi sutum var allaha cok sukur. Biberona da sonsuza dek elveda :)) Bebegimin de sariligi falan kalmadi cok sukur.

24.02.2011-Hasteneden taburcu olma vakti geldi.

Aksam saat 20:00 gibi eve geldik. Bebegim eve ne kadar da yakisti. Komsularimiz Amerikali olan Leicster'da el salliyor. Ertesi gun karisi Donna kesin gelir ziyarete. Oyle de oldu...

Bebegimle birbirimize uyum saglamaya calisiyoruz. O henuz cok kucuk oldugu icin daha cok emip, uyumakla vaktini geciriyor. Tabii uykulari da duzensiz simdilik. Ama onemli degil mutlaka duzene girecektir. Nedense cok endiseli degilim bu uykusuzluk durumlariyla ilgili. Gorucez..

Resimleri paylasmak isitiyorum..

Kuvette otururken casper bana hep destek oldu..

ilk tanisma ani..

Midwife'imiz(ebemiz) JOY ..

Dr. Sabrina O' Dwyer da izin isteyip oglumu kucakladi..

Evdeki ilk sabahi..

teyzesinin cicegi..bayildikkk

Oglusum ve ben..zombiye donmusum aman allahim :))

sevgiyle kalin..