Serin mi serin bir kayseri aksamindan yaziyorum..
Balkonumda oturmus laptobumu kucakladim etrafa bakip sesleri dinliyorum karanlikta.
Benim son 10 yildir boyle bir balkon keyfi yapma luksum hic olmamisti. Londra'da bahcemiz vardi, ama kopegimiz Achillies pek firsat vermezdi :))
Oturdugumuz mahalle oldukca sakindir. Yeni yeni gelismekte siteler falan yeni yeni dikilmekte. Birden bu saatte cocuklarin civiltilari, gezintiye cikmis anneli babali gruplar, hele ki asagidaki parktaki genclerin haykirislari, neseleri bana o kadar yabanci geldi ki. Nerdeyse unutmusum samimi Turkiye aksamlarini, cekirdek citlemeleri, komsuda yapilan iki cift dedikodunun tadini.
Fark ettik ki biz balkonumuzda daha once hic oturmamisiz. Ne hata!
Biz disarda oyanayarak buyuyen son nesildik belki de. Ama Anadolu'nun bu guzel kentinde hala cocuklar, cocuk gibi disarda, parklarda oyun oynuyorlar, sevincle kosusturuyorlar. Ne hos..Oglum da umarim ozgurce, istedigi gibi oyun oynayarak neseyle buyur.
Bugun temizlik, yemek pisirme ve Doruk'la ugrasarak gecen siradan bir gundu. Ozkan da evdeydi.
Bakalim yarin nasil olucak?
Bu arada su Montesori isine iyice kafayi taktim. Online bir kurs alsam Dorug'un egitiminde isime yarar mi acaba? Cunku Kayseri'de bu egitimi veren bir kres yok.
Ilerleyen gunlerde bakicaz..
Sevgiyle kalin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder