cocuk buyutmek zor zanaat..

Ben cocuk sahibi olanlari hep soyle tepeden tirnaga bir incelerdim once. Cocuga davranislarina bakardim, kendi hareketlerine bakardim, ustune basina, kiligina...Burcum geregi insanlarin zayif noktalarini cok cabuk gorebilme ve bunlari acayip elestirme gibi bir kotu huyum var. Ikizler burcuyum ne yapayim. KAcmaz benden ve cok acimasizca, basima gelme ihtimalini duusnmeden elestirir de elestiririm. DIr dir konusurum. SOnra hooop kacinilmaz son; basima gelir. O zaman karsimdakini anlarim. Ama basima gelmeden sadece konusurum.

Simdi ben anne oldum Ozkanim da baba. gercekten cok zorlaniyoruz. Ozellikle de ben. Bugunler yeniden dis cikarma gunleri, uyumak istemeyen, yemek yemeyen oglum geceleri de saat basi uyanmaya basladi. Ozellikle saat 2:45 olmasini hic istemiyorum. Cunku hep ayni sahne yasaniyor: Uyaniyor, yuzu koyun donuyor, babababaaba diye hecelemeye basliyor. Ben uyaniyorum once uyutmak icin pispisliyorum.Tabii ki olmuyor, ayagima aliyorum yaklasik saat 5'e kadar ayagimda salliyorum. uyuyor ama yatagina goturmek isteyince derhal uyaniyor. Tekrar ayagima aliyorum. Artik yeni bir uyuma pozisyonu bulduk; Doruk ayagimda cekyata uzaniyorum ve orda horul horul uyuyorum, bir yandan da otomatige baglamis sekilde Oglani salliyorum. Ayaklarim, belim ve ezilen topuklarimdan hic bahsetmeye gerek yok herhalde.  Soguktan tutulmus kollarim da cabasi. Sabah namazi da dibimizdeki camiden avaz avaz okunuyor ki oglan tekrar gozlerini aciyor. Londra'da tamamen sessizlik hakimdi hatta kus civiltilari ile uyanirdik. SOkaklarda korna sesi bile duyulmazdi. Sadece, cuma gunleri copculer 6'da gecerken gurultu yaparlar, kapiya kizgin bi sekilde cikinca ''sorry maam'' diye gonlunu alirlardi.  Burda bazen gerzek komsularin korna sesleri, hergun gecen copculerin gurultuleri, asansorun ne ise yaradigini bi turlu anlayamadigim  dirt dirt diye oten kata gelme sesi, komsularin merdivenleri takur tukur kosar adimlarla inmesiii, bir de ust kattaki sakar komsunun habire yere biseyler dusurmesi....uzar gider liste.
Yani uykusuzluk cok fena bisey. Beni cok geriyor. Ozkan'da hergece oglana tembih ediyor 'oglum bak bu gece uyu ki anne gece uyaninca alien gibi oluyor karismam bak' :))
Tabii gece 2:45'ten once her saat basi mikirdanmasini ve verdigim biberonlari hic saymiyorum. MAsallah gece 3 biberon bitiyor. Yani herbiri 180-200 ml.
Dun gece bir cocuk doktoru misafirimizdi. Ona sordum ''gunduz yeteri kadar doymuyor herhalde'' demez mi? Ama ne yapayim yemek icin zorlamiyorduk ya hani? SIK SIK ama az ver dedi. O zaman ben elimde yemekle dolasan bir tip mi olucam? AMan allahim hic sevmem. Yani bu gruptaki anneleri de son derece elestirirdim. Bu da mi basima gelicekti yarab ?? :))

Iste yine basa donduk. Hamileyken cok mizmiz eden bir arkadas vardi. 'icten ice ona kizar ve elestirirdim. Ay ne cok sikayet ediyor. Bu kadar cok sikayet ediceksin dogurmasaydin kardesim derdim. Cocuk bu boyle buyuyorlar iste derdim. Yemek yemeyince, yeteri kadar kilo almayinca aglardi, ya da kizi dedigini yapmayinca, uyumayinca, deli gibi aglardi. Ben de delimisin derdim.
Hakikaten aglayasim geliyor bazen. Hatta sinirden agliyorum. Hakliymis kizcagiz. BEn elestirmisim onu bilmeden. Bir daha asla ve asla kimseyi boyle anlamadan elestirmemeye calisicagim. tik tik :))
Kendimi her zman baskasinin yerine koyup, onu anlamaya calisicam ve ondan sonra konusucam.
Off yok yok cocuk buyutmek zor zanaatmis kardesim, ben cok hafife almisim.